تنفس هوازی نوعی از تنفس حجره ای است که در آن از اکسیجن جهت تبدیل گلوکوز به ATP استفاده می شود.
در انسان ها اکسیجن مورد نیاز توسط عملیه دَم و بازدَم از طریق شش ها دریافت می شود، از این طریق اکسیجن گرفته شده از هوا وارد جریان خون می گردد و در نهایت به حجره می رسد.
درون هر حجره گلوکوز جذب شده از سیستم هاضمه در مجاورت با اکسیجن قرار می گیرد و فرایند تنفس هوازی رخ می دهد.
محصول تنفس هوازی در حجره آب، کاربن دای اکساید و انرژی است که ATP تولید شده صرف فعالیت های خود حجره می گردد و کاربن دای اکساید تولید شده توسط حجره دوباره وارد جریان خون می گردد تا از طریق شش و عمل بازدَم دفع گردد. تنفس هوازی در یوکاریوتیک ها در داخل غشای داخلی مایتوکاندریا صورت می گیرد در حالی که این عمل در حجره های پروکاریوتیک در غشای سایتوپلازمی انجام میشود.
سیستم انتقال الکترون ها در پروکاریوتیک ها: پروکاریوتیک ها دارای ناقل های متفاوتی نسبت به یوکاریوتیک ها هستند که این ناقل ها دارای زنجیره های ناقص کوتاه تری بوده و از هر NADH فقط یک یا دو مالیکول ATP تولید می شود، البته برخی مایکروارگانیزم ها ی بی هوازی اختیاری مثل باکتری اشریشیا کلی دارای حد اقل دو سیستم پایانه تنفسی بوده که میزان تمایل هرکدام از آنها نسبت به اکسیجن متفاوت می باشد، در نتیجه این مایکروارگانیزم ها می توانند خودرا نسبت به تغییرات غلظت اکسیجن تطبیق داده و حتی در مقادیر کم نیز اکسیجن را به عنوان پذیرنده الکترون مورد استفاده قرار دهند.
سیستم انتقال الکترون در یوکاریوتیک ها: در غشای داخلی مایتوکاندریا قرار داشته و به ازای هر NADH سه مالیکول ATP و به ازای هر FADH2 دو مالیکول ATP تولید می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفاً با نظرات خود مارا یاری رسانید